Strzelił do policjantów z broni czarnoprochowej; Krzysztof J. skazany na 12 lat więzienia

Wyrok wydany w środę jest już prawomocny.

Do zdarzenia doszło w maju 2022 roku. Późnym wieczorem policja otrzymała zgłoszenie o mężczyźnie, mającym zaczepiać kobiety w rejonie ronda Śródka w Poznaniu. Wysłany na miejsce patrol wytypował mężczyznę do wylegitymowania. Podczas interwencji 32-letni wówczas Krzysztof J. wyjął broń - jak później ustalono czarnoprochową - i strzelił z niej do policjantów. Jeden z funkcjonariuszy w odpowiedzi także użył broni. Postrzelony w nogi i rękę napastnik został obezwładniony. Postrzelony przez napastnika w rękę i brzuch policjant oraz ranny agresor trafili do szpitala.

Prokuratura oskarżyła Krzysztofa J. m.in. o usiłowanie zabójstwa i czynną napaść na interweniujących funkcjonariuszy. Proces mężczyzny ruszył w połowie 2023 roku przed Sądem Okręgowym w Poznaniu. Oskarżony nie przyznał się do zarzucanych mu czynów. Zaznaczył, że „fizyczny postrzał miał miejsce”, ale nie miał zamiaru nikogo pozbawić życia. Oskarżony podkreślał też w sądzie, że przez wiele lat leczył się neurologicznie. Sąd Okręgowy w Poznaniu uznał winę mężczyzny i w lipcu ub. roku skazał go na karę łączną 9 lat więzienia w trybie terapeutycznym.

Od tego nieprawomocnego wyroku apelacje wystosował prokurator - wnosząc m.in. o zwiększenie wymiaru kary - oraz obrońca oskarżonego. Obrońca złożył w Sądzie Apelacyjnym w Poznaniu m.in. wniosek o powołanie w sprawie biegłego neurologa; wskazując, że oskarżony był w toku procesy badany jedynie przez biegłych psychiatrów i psychologa, a stanu jego zdrowia nie oceniał neurolog. Zdaniem obrońcy, przypadłości neurologiczne Krzysztofa J. mogły mieć wpływ na jego poczytalność w chwili popełniania zarzucanych mu czynów. Sąd wniosek odrzucił, a następnie odniósł się do tej kwestii w uzasadnieniu wyroku wskazując, że „procesu karnego nie należy mylić z koncertem życzeń”. Sąd tłumaczył, że o powołanie biegłego z innej dziedziny, np. neurologii mogli by wnieść jedynie biegli psychiatrzy – gdyby uznali, że do oceny stanu zdrowia oskarżonego zachodzi taka konieczność.

Sędzia Maciej Świergosz podkreślił w uzasadnieniu wyroku, że apelacja obrońcy skupiła się na kwestionowaniu wyroku sądu I instancji w odniesieniu do poczytalności oskarżonego. Sędzia wskazał jednak, że „żadna z dwóch opinii, odrębnie powołanych kompletu biegłych psychiatrów, czyli czterech psychiatrów i psychologa, nie potwierdziła forsowanej przez obrońcę tezy o rzekomej niepoczytalności oskarżonego, lub by poczytalność ta była ograniczona i to w stopniu znacznym”.

„Ocena tych ekspertyz jest wykonana przez sąd okręgowy prawidłowo. Opinie biegłych zostały trafnie uznane za pełne, jasne i pozbawione sprzeczności” – mówił. Dodał także, że z opinii biegłych wynika, że oskarżony „miał wprawdzie ograniczoną poczytalność, ale w stopniu nieznacznym”.

„Nie było jednak ani zniesionej poczytalności, ani ograniczonej w stopniu znacznym. Dlaczego to jest istotne? Albowiem tylko te dwa ostatnie stany psychiczne wpływają na zakres odpowiedzialności karnej, np. na kwestie wymiaru kary. Brak było więc też podstaw do nadzwyczajnego złagodzenia kary, co sugerował obrońca w swoich wnioskach pisemnych. Okoliczność ta została jednak uwzględniona przez sąd okręgowy na korzyść oskarżonego przy wymiarze kary, analogicznie zrobił to także sąd apelacyjny” – zaznaczył sędzia.

Wskazał również, że zarzuty obrońcy w odniesieniu do zeznań funkcjonariuszy policji również okazały się chybione. „Należy kategorycznie zaznaczyć, że w trakcie tej interwencji policjanci niczym oskarżanemu nie uchybili. Zresztą oskarżony w jednym z pierwszych przesłuchań sam to przyznawał. Twierdził przy tym, że powodem jego ataku nie było jakiekolwiek ich naganne zachowanie w trakcie tej interwencji, ale jego uprzedzenia do policji związane z inną sytuacją, która nie miała związku z tą sprawą. Nic jednak nie usprawiedliwia zachowania oskarżonego. Wygarnął on bowiem do policjantów z broni czarnoprochowej w sytuacji, w której sam nie był w żaden sposób przez nich zagrożony. Jest to zachowanie ze wszelkich miar naganne, wymagające potępienia - a nie bynajmniej nadzwyczajnego złagodzenia kary” – podkreślił sędzia.

Sąd, odnosząc się do wymiaru kary, zaznaczył, że „fakt, że nie doszło do śmierci obojga policjantów, to nie jest bynajmniej zasługa oskarżonego, czy też sposobu przyjętego przez niego zachowania, ale wyłącznie szczęśliwego zbiegu wielu okoliczności”.

Wyrokiem sądu orzeczoną w środę karę łączną 12 lat pozbawienia wolności Krzysztof J. odbywać będzie w trybie terapeutycznym. Sąd zasądził także na rzecz pokrzywdzonego policjanta kwotę 50 tys. zł zadośćuczynienia, z kolei na rzecz pokrzywdzonej funkcjonariuszki kwotę 30 tys. zł. (PAP)

ajw/ agz/